De snitchlijst

Vandaag was mijn IB-dag deze week. Vanmiddag na mijn lunch werden tweemeiden uit mijn klas vanwege een vechtpartij van het plein gehaald. Toen ik ze aantrof met mijn collega in de gang wachtend op mij zagen ze er allebei verwilderd en woest uit met hun lange donkere haren. Er zijn altijd kinderen in de klas waarvan je denkt, als ik hem of haar aanspreek op wat er gebeurt en ze laat reflecteren op hun eigen gedrag, valt hier winst te behalen. Een van de meiden roep ik bij me en vraag haar mee te lopen naar mijn kantoor. Rustig ga ik met haar zittenen vraag wat er gebeurd is. Ze vertelt me dat haar ‘vriendin’ haar aan het uitdagen was. ‘Juf ik zei tegen haar dat ze moest stoppen met mij kietelen en uitdagen. Dat deed ze niet en ze ging door. Ik zei nog een keer stop, maar ze stopte niet. Dus ik ging achter haar aanrennen en besloot haar te hoeken!’ Ik vraag aan haar hoe zit dit anders had kunnen aanpakken. Ze haalt haar schouders op en zucht: ‘Ja ik had naar een juf of meester op het plein moeten gaan’. Ik zeg: ‘Meid, je weet het zo goed! Hoe kan het dan toch dat je besluit het zelf op een verkeerde manier opte lossen?’ Ze zucht, kijkt weg en langzaam zie ik tranen in haar ogen verschijnen ‘gewoon niet juf…’ antwoordt ze. Ik voel dat er iets niet klopt. ‘Lieverd kijk me aan, wat is er nu écht aan de hand?’ Weer klinkt er een diepezucht. ‘Als ik het tegen een juf of meester zeg kom ik op de snitchlijst en dat wil ik niet’. (Een snitch is straattaal voor ‘verrader’) Ik schrik hiervanen zeg: ‘Snitchlijst?! Welke snitchlijst?! Waar heb je het over?’ ‘Juf, in de groepswhatsapp van de klas gaan snitchlijsten rond, er zijn leerlingen die lijstjes hebben met kinderen die geen snitch zijn en lijstjes met kinderen die wel snitch zijn. Ik heb geen mobiele telefoon maar een van mijn vriendinnen heeft laten zien dat ik op de snitchlijst sta en dat wil ik niet juf’. Ik vraag door en kom erachter bij wie ik de lijstjes kan opvragen. Ik ga verder met het gesprek met de dame in kwestie, ik zie dat ze moeite heeft met de situatie en dat zij zich niet wil laten beïnvloeden. Ik vertel haar: ‘Vroeger toen ik een puber was had ik een vriendje en was super verliefd op hem. Mijn beste vriendin vond hem ook leuk en was jaloers. Ze ging daarom allemaal leugens over mij vertellen. Mijn vriendje vertelde dat vervolgens aan mij. Ook van andere mensen hoorde ik terug wat ze allemaal over mij vertelde. Ik heb haar toen opgebeld en gezegd dat ze mijn vriendin niet is als ze dat soort dingen over anderen vertelt uit jaloezie. Tot op de dag van vandaag hebben we elkaar niet meer gesproken’. Ik kijk mijn leerlinge aan en zeg: ‘Stel je voor, jullie zitten allebei op de middelbare school, jij op TL, zij op BBL. Jij wil naar een totaal andere school, wat denk je dat jij nog van haar gaat horen?’ Ze kijkt me aan en zegt: ‘Niks juf, dan is ze mij allang vergeten…’ Ik antwoord: ‘Precies, dus is het nu even tijd om schijt te hebben aan haar en voor jezelf te kiezen!’ Ze kijkt me aan en lacht: ‘Dank je wel juf! U lijkt af en toe net mijn moeder, die zegt dat ook altijd! Ik heb het gevoel dat ik met u echt goed kan praten.’ Ik geef haar terug dat voor zichzelf kiezen op dit moment het belangrijkste is wat ze kan doen. Ze geeft me een knuffel en loopt mijn kantoor uit.