De Confrontatie

Vanwege de snitchlijsten in mijn klas ben ik de confrontatie met mijn klas aangegaan. Onze school is een vreedzame school. Dit houdt in dat er niet alleen aandacht is voor de sociaal emotionele ontwikkeling van kinderen, maar ook voor verantwoordelijkheden, het gericht oplossen van conflicten en de mening van kinderen. Lesgeven over pesten en de effecten daarvan, hangt samen met de verantwoordelijkheid van kinderen. Naar aanleiding van het gesprek wat ik had met een van mijn leerlingen, waardoor ik erachter kwam dat deze snitchlijsten bestaan, zijn er leerlingen geweest die mij de lijsten en de bijbehorende whatsapp gesprekken hebben laten zien. Zij hebben screenshots gemaakt en met deze screenshots kon ik, na de namen anoniem gemaakt te hebben, verder. Na een algemeen gesprek met de leerlingen over cyberpesten te hebben gehad, ging ik de confrontatie met mijn leerlingen aan. Daar stonden ze dan in real life: de screenshots in geanonimiseerde versie op het digibord. Ik begon: ‘Dit is een voorbeeld van cyberpesten uit jullie eigen klas…’ De leerlingen die bij het chatgesprek betrokken waren zag ik op hun stoel helemaal klein worden, terwijl niemand wist dat zij het waren die dit hadden gedaan. Bij de rest van de klas riep het woede op. ‘

‘Juf is dit wat er wordt gezegd?’

‘Wauw, deze kinderen durven….’

‘Ik zou het echt niet tof vinden als dit soort dingen tegen mij gezegd werden’

‘Juf, als ik dit zou lezen, zou ik gelijk uit de groep gaan’

‘Juf ik zat in deze groep en opeens hadden ze mij verwijderd!’

Na de confrontatie mochten de leerlingen samen nadenken over een oplossing. Na een brainstormsessie hebben we Whatshappy chatafspraken gemaakt, die al mijn leerlingen hebben ondertekend. Ook hebben de leerlingen mij op het hart gedrukt dat als ze zoiets nogmaals zouden zien, ze aan de bel zouden trekken. Laten we hopen dat dit ook daadwerkelijk gebeurt en dat dit pestgedrag de kop in is gedrukt!