Op naar de volgende stap

Deze week heb ik alle eindadvies gesprekken met de leerlingen in mijn klas gevoerd. Voor een groep 8 leerkracht is dit heel veel werk. De eindadviezen gaan gepaard met super veel voorwerk in het Onderwijskundig Rapport. Ook moet je de kinderen in je klas behoorlijk goed kennen, niet alleen op gebied van cijfers, maar ook op gebied van hun sterke en minder sterke kanten en hun karakter en werkhouding. Elk gesprek duurt een half uur. In dit half uur bespreek je eigenlijk de gehele basisschoolcarrière van een kind. Na een week met opgeteld 14 uur lang gesprekken voeren, kan ik hier met een lach op terug kijken. Het geeft super veel voldoening als je ouders ziet lachen, wanneer je de typering van het kind aan ze voorleest. Op zo’n moment weet je dat het goed zit en dat ik de kinderen in mijn klas (sommige nu inmiddels na 3 jaar, anderen na 2 jaar) toch echt wel door-en door ken. De meeste gesprekken verliepen erg goed. De kinderen en ouders waren blij en gingen met een lach de deur uit. Een meisje uit mijn klas, moest huilen omdat ik haar voorlopige advies had aangepast van TL naar TL/Havo. Tranen van geluk. Een ander meisje reageerde erg verbaasd dat haar voorlopige Havo advies een Havo/VWO advies was geworden. In dit geval had zij zichzelf overtroffen en had zij gedurende de jaren een mooie stabiel groeiende vooruitgang laten zien. Sommige kinderen zie je door de jaren groeien op gebied van werkhouding en kennis. Wat ook leuk was om te zien is dat twee groepjes kinderen in de klas, die ik veel laat samenwerken, allemaal erg gegroeid waren in hun kunnen, maar ook in hun werkhouding en gedrag. Deze kinderen hebben heel veel samengewerkt en van elkaar geleerd. Eigenlijk is het een soort magie als je deze kinderen ziet werken. Ze zijn volledig op elkaar ingespeeld en dat zie je bij hun allemaal terug in de vooruitgang in hun resultaten. Nu ik de eindadviesgesprekken achter de rug heb, geeft dit een soort van rust. Het enige wat nog spannend is, is of de kinderen daadwerkelijk worden aangenomen op hun school naar keuze. In de klas betekent het eindadvies in the pocket hebben voor sommige kinderen ontspannen en op dezelfde voet verder gaan en voor sommigen betekent dit nog een paar maanden knallen om het eindadvies in mei nog iets bij te kunnen stellen. Ik ben ervan overtuigd dat ze uiteindelijk allemaal daar terecht komen, waar ze graag willen zijn en dat ze goed voorbereid zijn op de volgende stap. Ik ga me nu vooral bezig houden met het op een leuke manier afsluiten van het schooljaar; het voorbereiden op de eindmusical en het schoolkamp. Vanochtend hebben we dit afgetrapt door met een knallend carnavalsfeest het weekend in te gaan.