Carnaval

Afgelopen vrijdag vierden wij Carnaval op school. Op kerst na, ook de dag waarop alle leerkrachten dressed up naar school komen. Samen met een collega verkleden wij ons altijd hetzelfde. De kinderen vinden dit erg leuk, want wanneer zie je nou je juf verkleed naar school komen. Wat bijna een traditie begint te worden is de jaarlijkse talentenshow, waarin alle kinderen met hun eigen act meedoen. Omdat onze school een school voor talentontwikkeling is, zie je dit ook echt terug in de acts. De boventoon voert dans. Het lijkt wel of alle kinderen daar erg goed in zijn. Ik heb genoten van wat de kinderen hebben laten zien. Kinderen die normaal niet zo opvallen en dan on stage best wel een attitude hebben. Kinderen die heel onzeker zijn en dan toch best wel zelfverzekerd op het podium staan. Ook zelf vind ik het heerlijk om mee te doen. Lekker dansen en alles vergeten wat er om je heen gebeurt. Ik denk dat dat voor de kinderen ook erg mee speelt. Dans is expressief. Je kan je emoties overdragen, je kan je problemen en de druk van thuis vergeten en alles loslaten. En hoe meer emotie er in je dans zit, hoe leuker het eruit ziet. Na alle toetsen en de rapporten die eraan zitten te komen is een feest als Carnaval leuk om te vieren met de kinderen om even alle drukte en stress achter je te laten en de kinderen uit je klas eens op een andere manier te leren kennen. Na een ochtendje feesten gingen de kinderen aan het begin van de vrijdagmiddag alvast het weekend in. Met een raar semi-vakantie gevoel bleef ik met mijn collega’s op school. Lekker gezamenlijk lunchen, taart eten en gezellig bijkletsen. Eigenlijk best lekker zo’n feestdag na al die drukte. Volgende week knallen we weer serieus verder!