Vorige week deed mijn klas mee aan het wijk voetbaltoernooi. Mijn leerlingen waren erg enthousiast. De hele middag stonden er wedstrijden gepland tegen kinderen van andere scholen. Elke wedstrijd duurde zes minuten en het team dat er met de winst vandoor ging, zou doorgaan naar de regionale finale.
In mijn klas zitten veel jongens en meiden die fanatiek zijn en soms niet zo goed tegen hun verlies kunnen. Samen met de gymleerkracht werk ik er hard aan, om de kinderen in de klas bij te brengen dat winst niet belangrijk is. Ook brengen we ze bij dat het gaat om het proces. Iedereen moet lol kunnen hebben, iedereen gaat sportief met elkaar om, je helpt elkaar en je zorgt dat als een fout gemaakt wordt, je hier niet te lang bij stil staat en op een leuke manier verder gaat. Waar het in de gymles soms niet helemaal vlekkeloos verloopt, ging het tijdens dit toernooi allemaal prima. Er waren geen opstootjes, ze werkten samen en gaven de tegenstander netjes een hand na de wedstrijd.
Voor het toernooi begon, had ik deze verwachting naar ze uitgesproken. Het is fijn om te zien, dat dit dan ook waar wordt gemaakt. Na een hele middag spelen ging mijn klas ervandoor met de Respectprijs. De hele middag hadden ze zich keurig en sportief gedragen en zijn ze een voorbeeld geweest voor anderen.
Als leerkracht op een Vreedzame School is dit wat je graag wil zien en probeert aan ze over te brengen. En hoe mooi is het, dat als je gaat starten als Vreedzame Wijk, jouw leerlingen hierin door goed gedrag te vertonen al hun steentje bijdragen. Ik ben supertrots en de gymleerkracht ook. Omdat wij vonden dat dit niet onopgemerkt aan de ouders van de school voorbij mocht gaan, hebben wij samen de leerlingen op vrijdagochtend in het bijzijn van de hele school gehuldigd. Ze kregen een groot en welverdiend applaus. Dit zijn de rolmodellen van de toekomst!
