Na meer dan drie weken vakantie na mijn bruiloft, mocht ik gisteren meteen de klassen in om lesobservaties te doen bij mijn collega’s. Het is niet alleen leuk om de kinderen te zien in de lessen, maar vooral ook leuk om te zien welke reacties je kan uitlokken bij kinderen door het eigen handelen van jou als leerkracht. Voor mij als observant zijn deze momenten ook leuk, omdat je ook weer ideeën opdoet voor je eigen handelen in de klas.
Na een van de lesobservaties kwamen ik en mijn collega op het idee om een feedbackgesprek op te nemen op camera. Bij ons op school proberen wij de actieve betrokkenheid van zowel kinderen en leerkrachten te vergroten. Voor mij was het daarom vandaag zeer leerzaam om het feedbackgesprek op te nemen op camera.
Op deze manier kijk je terug op jouw communicatie. In de beelden die ik terug zag kon ik zien, dat mijn non verbale communicatie, zoals mijn lichaamshouding effect heeft op communicatie van mijn collega. Wij waren elkaar constant aan het spiegelen, een manier om non verbaal te laten zien dat je elkaar begrijpt. Wat ook fijn was, is dat je het gesprek nogmaals kan bekijken, kan pauzeren en kan bespreken hoe je op dat moment op een andere manier verder had kunnen gaan.
De laatste keer dat ik zoiets had gedaan was tijdens mijn Master SEN. Eindeloos moest ik daar mijn eigen handelen analyseren, terugkijken en erop reflecteren. Na dit al een tijdje niet meer gedaan te hebben, is het echt goed om dit weer eens even te doen. Want alleen als je jezelf af en toe de spiegel voorhoudt en goed kijkt wat werkt en wat er nog verbeterd kan worden, leer je.
Je bent bij alles wat je doet voortdurend ‘Under construction’. Bij elke ervaring leer je weer wat bij en kan je je eigen handelen bijstellen en aanpassen. Iets wat dus niet alleen geldt voor de kinderen in je eigen klas, maar ook voor jou als leerkracht!
‘Never stop learning, because life never stops teaching.’
