Normaal mijd ik meestal het winkelcentrum in de buurt van mijn werk. Het liefst kom ik daar in mijn vrije tijd niet, gewoon omdat ik het daar niet zo gezellig vind, maar ook omdat je als leerkracht ook wel eens even ´geen´ leerkracht wilt zijn.
Afgelopen woensdag moest ik genoodzaakt naar het winkelcentrum. Samen met vrienden boekte ik een vakantie naar Mallorca, maar tijdens het boeken kwam ik erachter dat mijn paspoort toch echt bijna verlopen was. Vlakbij het winkelcentrum, zit een stadsdeelkantoor van Den Haag. In alle hectiek van de dag en door gebrek aan ruimte in mijn drukke agenda, besloot ik op het stadsdeelkantoor een afspraak te maken om mijn paspoort te verlengen. Maar ook mijn pasfoto’s waren niet meer up-to-date, dus ook om die reden was het handig toch wel even naar het winkelcentrum te gaan.
Toen ik net aankwam besloot ik gelijk pasfoto’s te maken. Daarna had ik nog iets minder dan een uurtje tijd om daar even rond te kijken. Al snel kwam ik de eerste leerling van mijn school tegen. ‘Hoi juf! Bent u ook aan het winkelen?’, Ik groet het meisje en vraag wat zij aan het doen is. ‘Ik zoek nieuwe schoolspulletjes voor thuis juf, die heb ik niet meer… Weet u misschien waar ik hier een liniaal kan vinden?’ Ik besluit haar even te helpen. Uiteindelijk vind ik een prachtige liniaal. Wanneer ik hem aan haar geef, zegt ze: ‘Dank u wel juf!’ Ik loop naar de kassa en reken mijn eigen spulletjes af.
Wanneer ik naar buiten loop, zie ik een meisje wat vorig schooljaar bij mij in groep 8 zat. ‘Hoi juf! Hoe gaat het met u? Heeft u een leuke vakantie gehad?’. Ik antwoord dat het met mij goed gaat. Toen ze bij mij in groep 8 zat, kwam ze elke dag naar school met een prachtige bos met krullen. Nu draagt ze een hoofddoek, het staat haar heel erg mooi. ‘Lieverd, die hoofddoek staat je prachtig…’ ,zeg ik. Ik vraag nog even naar wat ze van haar nieuwe school vindt. Ze straalt als ze erover praat. Mooi om te zien hoe zij haar plekje heeft gevonden.
Na het aanvragen van mijn paspoort, loop ik door het winkelcentrum naar de bushalte om weer naar huis te gaan. ‘Hoi juf!!! Wat doet u nou hier?!’ Vijf meiden uit groep 8 spreken me aan. Bijdehand antwoord ik: ‘Dat kan ik ook aan jullie vragen!’ Enthousiast antwoorden ze: ‘We gaan naar de bieb om boeken te lenen juf! En daarna gaan we ook nog even snacken!’ Ik wens ze veel plezier en loop door.
Onderweg naar de bushalte loop ik een collega tegen het lijf, ik maak nog even een praatje met haar, terwijl ondertussen een meisje uit groep 4 vrolijk op haar af komt gerend om haar een knuffel te geven. Als ik dan eindelijk bij de bushalte sta, moet ik een paar minuten wachten op mijn bus. Ondertussen stoppen er meerdere bussen bij mijn halte. Als ik goed een van de bussen in kijk, wordt er gezwaaid. Weer een van mijn schatten van vorig jaar, waarschijnlijk onderweg naar de stad of naar school. Ik zwaai terug.
Ondanks dat ik het winkelcentrum vaak mijd, was het eigenlijk best een gezellige middag. En met mijn nieuwe paspoort in de aanvraag, is mijn volgende vakantie in zicht!
