Een onderdeel van de Vreedzame School bij ons op school zijn de leerling mediatoren. Een mediator bij ons op school kan conflicten tussen kinderen oplossen volgens een stappenplan. Het proces om mediator te worden verloopt erg officieel. De kinderen bij ons op school die graag mediator willen worden, schrijven een sollicitatiebrief die ze vervolgens inleveren bij mij. Vervolgens nodig ik ze dan uit voor een gesprek, waarin ze mogen motiveren waarom zij deze taak zo graag op zich willen nemen.
Afgelopen vrijdag startte ik met de sollicitatiegesprekken. En wat is dit toch geweldig om te doen! De kinderen komen met geweldige motivaties om mediator te willen zijn. ‘In onze klas zijn alleen maar conflicten’, vertellen twee jongens die persé samen op gesprek willen komen. ‘Wij vinden dit heel erg’, vervolgen ze. ‘Wij denken daarom dat wij dat kunnen veranderen, zodat het weer gezellig wordt in onze klas.’ ‘Ook wil ik er zelf wat van leren…’ vertelt een van de jongens. ‘Als mediator moet je goed kunnen luisteren, en thuis vind ik het best lastig om naar mijn moeder te luisteren. Ik zorg dan zelf ook vaak dat er een conflict tussen mij en mijn moeder ontstaat, of een conflict tussen mij en mijn zusje.’ Een ander meisje vertelt in haar gesprek dat ze wel eens gepest wordt. En dat pesten volgens haar vaak voortkomt uit conflicten tussen kinderen die steeds erger worden. Het meisje wil heel graag dat dit veranderd, omdat zij weet hoe dit voelt.
Een andere vraag die ik veel stel is: ‘Stel je voor, twee grote jongens uit groep 8 hebben een conflict, durf jij dit dan op te lossen?’ Deze vraag gebruik ik om te peilen hoe ‘stevig’ de kinderen zijn. Een klein en in mijn ogen soms onzeker meisje uit groep 6 antwoordde op deze vraag volmondig ‘Ja!’ Ze legt uit: ‘Een conflict is toch een conflict, of dat nou in groep 4 is of in groep 8, dat maakt niet uit, als je maar helpt om het op een goede manier op te lossen…’
Ook mogen de kinderen die mij solliciteren zichzelf ‘verkopen’ bij de vraag ‘Waarom moet ik jou kiezen als mediator?’ Het was overduidelijk dat sommige kinderen hierin van nature al heel probleemoplossend denken. ‘Juf, het maakt mij niet uit wie je kiest als mediator, als conflicten maar worden opgelost. Ook denk ik dat ik het al wel kan, dus ik hoef het niet speciaal te leren. Ik zou het wel leuk vinden als ik echt mediator mag worden, maar als u iemand anders kiest, vind ik dat niet erg…’
Het is zo mooi om te zien hoe kinderen hierin staan. Dat ze aangeven graag ‘een voorbeeld’ te willen zijn voor andere kinderen en andere kinderen graag te willen helpen. Ik ben trots op deze kinderen die zo dapper zijn om te solliciteren voor deze belangrijke taak. Een goed begin, begint bij jezelf en zij maken op deze manier deze grote boze wereld, een klein stukje beter!
