Toen ik pas begon op de school waar ik nu werk, voelde ik me in het diepe gegooid. Het enige wat ik kreeg was een inlogcode voor mijn computer en een e-mailadres. ‘Zo red je het wel hè!’, werd er gezegd.
Gelukkig zijn mijn collega’s door de jaren heen de beste geweest die ik me heb kunnen wensen. Ook in mijn eerste werkweek was er iemand die gelijk voor me klaar stond. ‘Zal ik je even het kopieerapparaat uitleggen?’ ‘Kan je je draai hier in Den Haag een beetje vinden?’ ‘Moet je alleen eten vanavond? Kom gezellig bij mij eten!’ Deze collega was toen ik kwam werken in Den Haag letterlijk een soort tweede mama voor mij. Ook toen ze uiteindelijk de school waar ik werk verliet, bleef het contact. Zij was uiteindelijk ook degene die toen ik ging trouwen, stiekem nog even kwam kijken bij het stadhuis.
Ook heb ik een paar collega’s waar ik al vanaf het begin veel mee samenwerk en waar ik het ook buiten school erg goed mee kan vinden. Inmiddels zijn zij niet alleen collega’s meer, maar werden ze vriendinnen. Na schooltijd gezellig met elkaar eten, uitgaan en onze verjaardagen met elkaar vieren. Alleen maar liefde!
Dan heb je nog de mensen die altijd in zijn voor iets geks, en dat zijn ze bijna allemaal. Ik kan enorm lachen met mijn collega’s! Nog een reden waarom ik de school waar ik werk zo leuk vind. Vooral tijdens de pauzes vliegen de grappen rond je oren en op vrijdagmiddag zijn ze het allerergst. Ook zijn een aantal van mijn collega’s altijd in voor een dansje. Op school, in de gang, in de teamkamer, in de klassen en ook buiten school. Heerlijk vind ik dat! Ik denk dat humor belangrijk is, om het werk hier en daar ook nog een beetje luchtig te houden. Bovendien zorgt lol ervoor dat de band tussen jou en je collega’s sterker wordt. Het draagt bij aan je plezier in je werk.
Wat ook leuk is, is dat ik door de jaren heen ook heel wat collega’s buiten de school heb ontmoet. En elk jaar komen daar weer nieuwe bij. Ook via Instagram leer ik ze kennen. Er zijn automatisch toch veel juffen en meesters die mijn profiel volgen. Ook zijn er dan nog de collega’s van buiten de school die je wel regelmatig op school ziet en waar je mee samenwerkt. Ook hieruit is weer een mooie vriendschap ontstaan.
Naast al die grappige verhalen zijn er ook nog de serieuze collega’s die een positieve bijdrage aan mijn werkplezier leveren. De collega’s die altijd klaar staan met advies, die altijd een luisterend oor zijn en die altijd voor je klaar staan met een oprechte knuffel als het even niet gaat, zoals jij het graag zou willen. En daarnaast de collega’s die jou stimuleren in je kwaliteiten en die bijdragen aan je eigen persoonlijke ontwikkeling door gemeenschappelijk interesses.
Al met al kan ik dus zeggen dat ik super blij ben met de collega’s die ik heb en die ik door de jaren heen heb ontmoet of die inmiddels de school alweer hebben verlaten.
Op 5 oktober is het dag van de leerkracht en ik vind dat jullie het verdienen om te weten hoe blij ik met jullie ben!
