Vandaag neem ik jullie mee in de afgelopen week. Maandag schreef ik natuurlijk dat ik het heel eng vond om de Vreedzame Wijk training te geven. Alles viel gelukkig heel erg mee. Het was een leuke groep om te trainen en ook de reacties tussendoor en achteraf waren erg positief. Had ik me daar nou zo druk om gemaakt? Voor de volgende training kan ik het loslaten, ik weet nu wat ik kan verwachten en ik weet ook hoe ik de groep kan inschatten.
Op dinsdag was ik uitgenodigd door de teamchef van het politiekorps uit de wijk waar ik werk. Er vond een intervisie bijeenkomst plaats om binnen de politie vernieuwend te gaan werken. Tijdens de training maandag was ik gevraagd om even kort in twee zinnen iets te vertellen over de Vreedzame Wijk. Hier was ik natuurlijk enthousiast over, maar toen ik dinsdag aankwam bij de intervisie bijeenkomst, werd ik gelijk voorgesteld aan de dagvoorzitter. ‘Zou je even met me mee kunnen lopen?’ Ik deed dit heel braaf, en viel gelijk met mijn neus in de boter. Zometeen tijdens de inspiratiesessies is dit jouw domein. Er liggen stiften en het is de bedoeling dat je vier keer vijftien minuten een inspiratiesessie geeft. ‘Oké… adem in, adem uit…’ hier was ik niet op voorbereid en mijn zenuwen zaten gelijk in mijn keel. Gelukkig ging ook dit heel goed. Ik begin me bijna af te vragen of ik voortaan niet beter geheel onvoorbereid dit soort dingen kan doen…
Tijdens deze dag kon ik ook lekker mijn creativiteit kwijt, bij elke inspiratiesessie mochten we voor de politie oplossingen voor bepaalde vraagstukken bedenken waar zij op vast liepen. Deze heb ik allemaal aan elkaar vast getekend en ook daar waren mijn politie collega’s erg blij mee. Na een hele intervisie dag ging ik om 18.00 uur naar huis. Vlak voor ik ging werd ik door de teamchef nog gevraagd of ik alsjeblieft tijdens een interne studiedag bij de politie terug wilde komen als inspiratiespreker. Super cool natuurlijk, dus ik ging moe maar voldaan naar huis.
Ondanks de training die ik moest geven en deze intervisiebijeenkomst gingen de bestellingen voor Dream & Create door. Ook in de avonden was ik druk aan het tekenen en bestellingen aan het inpakken. Normaal is woensdag mijn vrije dag, maar ik besloot woensdag even naar school te gaan vanwege de thema-afsluiting. Achter de schermen had ik dit project uitgewerkt. Gedurende twee weken lang waren de leerlingen bij ons op school bezig met het milieu. De lampen stonden twee weken lang uit, er werd afval gescheiden, gerecycled en opgeruimd in de wijk. Ook werden er workshops gedaan die in het teken stonden van het milieu. De producten en presentaties uit de workshops werden afgelopen woensdag verkocht op een markt, waarvan de opbrengst naar het goede doel ging. Dat wilde ik natuurlijk niet missen. Ook omdat ik alleen afgelopen maandag op school was, vond ik het wel leuk om alle kinderen voor het lange weekend nog even te zien. Een afsluiting van een leuke en drukke week.
‘Hard werken voor iets waar we niets om geven, noemen we stress. Hard werken voor iets waar we van houden, noemen we passie.’
