Sinds afgelopen week heb ik het behoorlijk druk. Ik heb constant het gevoel dat ik achter mezelf aanren. Tegelijkertijd vraag ik mezelf dan af hoe dat eruit ziet, achter jezelf aanrennen…
Op school zijn de laatste lootjes aangebroken. De leerkrachten zijn druk bezig met rapporten en oudergesprekken, ik ben daarentegen achter de schermen al vanalles aan het regelen voor het nieuwe schooljaar. En dat is heel moeilijk met een hotline aan nieuwe aanmeldingen van kinderen voor je neus; een non- stop rinkelende telefoon.
Ik ben iemand die snel afgeleid is, dus mijn concentratie is de laatste weken ver te zoeken. Afgelopen vrijdag besloot ik me daarom maar op te sluiten in een afgezonderd kamertje in de school, gewoon om even flink door te kunnen werken. Het lukte mij om het jaarplan en de schoolanalyse van de toetsen af te maken.
De laatste twee weken ga ik me voornamelijk bezig houden met het aanmelden en uitschrijven van kinderen. In een stad als Den Haag gaan er altijd (vaak door verhuizing) kinderen overstappen naar een nieuwe school, maar starten er ook weer veel kinderen die vanaf hun oude school bij ons geplaatst worden. Om die overdracht goed te kunnen doen, gaat daar veel tijd in zitten.
Naast dat het op school druk is, is ook mijn webshop bizar druk. Veel (onderwijs)mensen willen voor hun vakantie nog iets bestellen om iemand te bedanken. Voor mij betekent dat aanpoten en extra hard werken om iedereen tevreden te houden. Gelukkig kan ik als eigenaresse van mijn bedrijfje ook mijn eigen grenzen aangeven. Via Instagram ontvang ik veel begrip als ik soms moet mededelen dat een levering voor mijn vakantie niet lukt.
Ook voor de mensen die nog een bestelling willen plaatsen, er is een wachtlijst en in de tweede week van augustus ben jij de eerste voor wie ik met heel veel liefde aan de slag ga!
Juist omdat ik zoveel begrip krijg voor mijn wachtlijst, maakt het wel dat mijn klanten gewoon de liefste en leukste zijn.
Ondanks dat het allemaal zo druk is, vind ik mijn werk nog steeds geweldig. Voor mij is het nu even zo dat mijn momentjes van rust schaarste zijn. Ik pak deze daarom met beide handen aan en geniet er extra van. Zo kreeg ik na een weekendje Texel vorige week weer volop nieuwe energie. Toch kijk ik heel erg uit naar mijn vakantie die over twee weken begint. Ik ga voor 12 dagen naar Bilbao in Spanje. Een plek die al een tijd bovenaan mijn bucketlist stond vanwege het Guggenheim museum. Nu ik de dagen op school letterlijk op twee handen kan (af)tellen, groeit mijn enthousiasme alleen maar meer. Ik heb zin in mijn vakantie!
‘Your work will never be finished, your inbox will never be empty. Don’t race life. Walk it.’
