Sinds een tijdje komt een nieuw meisje wat sinds de zomervakantie bij ons op school zit, regelmatig praten. Het meisje komt van de Antillen en werd op haar vorige school op de Antillen gepest. Nu maakt zij bij ons op school een nieuwe start, maar het is voor haar niet altijd even gemakkelijk.
‘Juf ik word gepest, tijdens het buitenspelen voetbal ik graag, maar als ik ook maar een bal mis, krijg ik gelijk alle meiden over me heen. Vooral Alisa doet eigenlijk altijd gemeen tegen me. Wat eigenlijk een beetje gek is… Ik snap dat ze het niet fijn vindt dat ik soms een bal mis, maar dan hoef je me niet uit te schelden.’ ‘Gebeurt dit elke dag?’ vraag ik. ‘Nee het is niet elke dag, maar ik voel me wel vaak bedreigd door haar.’ ‘Goed dat je daarover begint’, zeg ik. ‘Voel je je bedreigd, of wordt je bedreigd?’ Het meisje kijkt weg. ‘Ik vraag dit, omdat je bij je moeder hebt aangegeven dat je afgelopen vrijdag na schooltijd bedreigd bent door haar…. Wat niet helemaal klopt. Alisa was namelijk op school, toen jij allang naar huis was.’ Weer kijkt het meisje weg. ‘Klopt, ik voel me bedreigd’, zegt ze. ‘Kan je me vertellen waar dit gevoel vandaan komt?’ ‘Ik ben gewoon onzeker. Ik ben vooral onzeker op een bepaalde dagen. Vaak op zondag, omdat ik dan zenuwachtig ben voor de nieuwe week. Ik denk dan steeds: Als het maar goed gaat… Ook ben ik vaak zenuwachtig op woensdag, omdat ik weet dat we op donderdag gaan zwemmen.’ ‘Komt dat ook door Alisa?’ vraag ik. ‘Ja dit komt ook door Alisa, ik hoop gewoon dat ze aardig tegen me blijft. In het weekend kan ze dat namelijk gewoon.’ ‘In het weekend?’, vraag ik. ‘Ja juf, ik ga in het weekend vaak spelen in het park. Ik ga dan altijd voetballen, omdat ik dat leuk vindt. Alisa is er dan vaak ook. Zij doet dan vaak turnoefeningen’ ‘Pest ze je dan ook?’, vraag ik. ‘Nee, helemaal niet! Ze is dan juist heel aardig.’ ‘Ik hoorde ook van je juf dat jullie in de klas heel goed kunnen samenwerken. Zij twijfelde erover om jullie bij elkaar te zetten, maar jij stond erop dat het gebeurde. Klopt dat?’ ‘Ja, en dat ging heel goed en was heel leuk!’
Ik begin een beetje te snappen hoe de situatie in elkaar zit. Ik heb een vermoeden dat het verhaal over het pesten een schreeuw om aandacht is, dus ik vraag door. ‘Maar hoe zit dat dan met dat pesten van Alisa? Want als ik je goed begrijp, zeg je eigenlijk dat je heel goed met haar kan opschieten.’ ‘Ja dat is soms, en als ik een goede dag heb, pest ik haar ook wel eens uit mezelf. Zij doet dan niks…’, verlegen kijkt ze weg. Mijn vermoeden klopt dus wel, het is geen eenzijdige situatie, maar het lijkt erop dat het meisje graag de aandacht van Alisa wil.
‘Oké, vertel eens meer over die onzekerheid, komt deze onzekerheid, omdat je je zorgen maakt hoe de week zal verlopen?’ vraag ik. ‘Nee, dat komt ook omdat ik grote voeten heb.’ Ik kijk het meisje aan en herhaal ‘grote voeten? Zeggen andere mensen dat je grote voeten hebt dan?’ ‘Nee hoor, dat niet, maar dat vind ik zelf.’ ‘Schaam je je daar dan voor?’ vraag ik. ‘Eigenlijk wel, ik ben dan bang dat Alisa dat ziet als ik voetbal.’
Het meisje is wel erg gefocust op Alisa. De relatie die zij met elkaar hebben, lijkt een soort haat-liefde verhouding te zijn, waarin het meisje heel onzeker is over zichzelf, en deze onzekerheid zichzelf aanpraat, omdat ze bang is wat Alisa hiervan vindt.
Er volgen meerdere gesprekjes met dit meisje. Uit de gesprekjes blijkt dat het meisje een stoer meisje is, ze houdt van voetbal en ondertussen maakt ze zich druk over wat anderen van haar vinden. Ze geeft aan dat ze vaak slecht slaapt, omdat ze veel nadenkt ‘s nachts. Als ik daarop doorvraag komen de gesprekken uit op onzekerheden die zij wil bespreken, en de gesprekken gaan ook vaak over Alisa. Ook blijkt dat het meisje lang niet alles met haar moeder durft te bespreken. Het lijkt bijna of ze haar onzekerheden en gevoelens voor haar moeder wil verstoppen.
Ik denk dat ik weet wat er aan de hand is, en ik hoop daar in de vervolggesprekken door goed door te vragen achter te komen. Deze stoere meid is verliefd op Alisa. Ze zoekt haar aandacht zowel op een positieve manier, als op een negatieve manier op, ze is onzeker over haar lichaam. Zelf weet ik ook dat er in de Antilliaanse cultuur nog steeds een taboe heerst op homoseksualiteit. De moeder van het meisje is een strenge dame, met een duidelijke mening. Zou ze bang zijn voor de reactie van haar moeder? Natuurlijk kan ik het mis hebben, maar mijn onderbuikgevoel laat me meestal niet in de steek. Wat zou het voor dit meisje ontzettend fijn zijn als ik haar onzekerheid kan wegnemen. Wat zou ik het voor haar fijn vinden als zij openlijk over haar onzekerheden en gevoelens kan praten.
‘Courage is being yourself everyday in a world that tells you to be someone else.’
