Ik neem jullie mee terug in de tijd naar 2016. Mijn collega van groep 3 is met zwangerschapsverlof. Er staat een vervanger voor deze klas, een meester. De directeur vraagt me of ik in de eerste week even een oogje in het zeil wil houden. Ik loop daarom af en toe even langs de klas en loop af en toe ook eens naar binnen. Toevallig moet ik in deze groep ook een leerling observeren, dus ik combineer mijn bezoekje. Als ik binnenkom is de klas een grote chaos. Overal lopen kinderen. En de structuur is ver te zoeken. Toch besluit ik maar gewoon te gaan observeren. Wie weet wat voor verrassends het mij oplevert. In deze groep zitten een aantal pittige meisjes. Ik kom niet eens aan het observeren van de leerling toe, want een van de deze meisjes valt me bijzonder op. Het valt op dat ze behoorlijk bazig is naar de andere meisjes. Iets wat in de meisjeswereld niet zo bijzonder is. Ze is gewoon een echte queen bee. Ze neemt de leiding en de andere meisjes doen wat zij zegt. Alleen heeft zij tijdens dit bezoek niet alleen controle over de meisjes in de klas, maar ook over de meester. De invalmeester geeft een schrijfles, het meisje heeft geen zin om met de meester mee te doen en raffelt de les af. Ze staat op, pakt haar schrift en loopt met een hand in haar zij op de meester af. Vervolgens gooit ze haar schrift op het bureau van de meester, zet haar andere hand ook in haar zij en roept door de klas: ‘Zo! Ga je mijn schrift nog nakijken, of wat?’ Ik schrik van de toon die het meisje aanslaat. En misschien schrik ik nog wel meer van de reactie van de meester. De meester loopt rustig naar zijn bureau, pakt haar schrift en kijkt het na. Mijn mond valt open van verbazing. Ik weet op dat moment niet wat ik moet doen. Ik wil niet ingrijpen, omdat ik het gezag van de meester absoluut niet wil ondermijnen. Langzaam sta ik op, en loop de klas uit net of ik er nooit geweest ben.
Als deze situatie zich nu had voorgedaan bij ons op school, had ik zeker weten anders gehandeld. En laat dat nou net zijn wat er gebeurde.
Het meisje zit inmiddels in groep 6. (Ja, hetzelfde meisje!) In de klas is net een nieuwe juf begonnen. Omdat de juf zij-instroomt besluit ik een beetje in de gaten te houden hoe het gaat. Gedurende de dag krijg ik van deze juf een ongerust telefoontje. Het meisje uit groep 6 heeft zich behoorlijk misdragen en tegen de nieuwe juf gezegd dat ze absoluut niet naar haar gaat luisteren, ook is ze de klas uit gestormd. Op het moment dat ik de juf aan de telefoon heb, zie ik het meisje langs mijn kantoor rennen. Ik leg de telefoon neer, ren mijn kantoor uit en loop achter het meisje aan. Als ze stil staat, leg ik mijn hand op haar schouder. Ze draait zich om, rolt met haar ogen en kijkt me aan. ‘Wil je even met mee meelopen?’, vraag ik.
Als ze in mijn kantoor zit vraag ik haar: ‘Wat is er nou net gebeurd?’ Ze kijkt weg, maar voelt waarschijnlijk aan dat het geen zin heeft om een verhaaltje te verzinnen. ‘Ik liep naar het bureau van de juf met mijn schrift en deed brutaal tegen haar. De juf zei dat het geen zin had om brutaal te doen en toen ben ik de klas uitgelopen…’ Ik kijk haar aan en zeg: ‘Goh herkenbaar… weet je nog toen je in groep 3 zat?’ Het meisje kijkt me met grote ogen aan, en stiekem moet ze een beetje lachen. Ook ik moet een beetje lachen: ‘Moet ik nog iets gaan zeggen? Of weet je wat er nu gedaan moet worden?’ Het meisje kijkt me aan en zegt: ‘Ja, de juf is nieuw, dus dan gaan we met de klas uitproberen. Ik weet dat dit niet goed is.’ ‘Oké duidelijk’, zeg ik en geef haar een knipoog. ‘Je mag zometeen zelf even je moeder bellen en vertellen wat je hebt gedaan. Gezien het feit dat het expres was, stel ik voor dat als het nogmaals gebeurt de volgende stap naar huis is.’ Het meisje knikt, ‘Ik snap het juf.’ Samen lopen we naar de telefoon. Ze belt zelf haar moeder en legt het verhaal eerlijk uit en legt uit wat de stappen zijn als het weer gebeurt. Ik vind dit best dapper van haar en op dat moment weet ik vrijwel zeker dat zij dit gedrag niet meer zal laten zien. Er hangt voor haar teveel ‘verlies’ vanaf. Zelf spreek ik haar moeder ook nog even. ‘Ik snap echt niet wat dit is met haar, zo krijgt een nieuwe juf toch geen eerlijke kans?’ Ik ben blij dat haar moeder zo reageert. Ook ben ik blij dat het gedrag gelukkig de rest van de week niet meer terugkomt. Ze weet dat ze niet alleen, mij en haar moeder, maar ook zichzelf teleur zal stellen. Ze is een meisje dat dan wel graag de leiding neemt, maar ook echt wel een groot verantwoordelijkheidsgevoel heeft. Ondanks dat zij uitprobeert, wil ze het vertrouwen tussen de leerkrachten en haar ook niet schaden. In dit geval was een pittige waarschuwing dus genoeg.
‘Goede keuzes maak je door ervaring. Ervaring krijg je door verkeerde keuzes.’ – OMDENKEN
