Vriendschap

Vriend (de; m,v; meervoud: vrienden) persoon waarmee je door gevoelens van genegenheid bent verbonden: zij zijn dikke vrienden; iem. te vriend houden zorgen voor goede verstandhouding.

Als kind was ik iemand die nooit veel vrienden en vriendinnen heeft gehad. Op de basisschool zat ik niet in een klas waarin veel leuke meisjes zaten. Ik was een stoer meisje en speelde graag buiten. In mijn klas zaten voornamelijk tuttige meisjes, meisjes die speelden met poppen en Barbies. Af en toe vond ik dat ook leuk, maar het liefst speelde ik buiten, in de zandbak of in de droge sloot naast ons huis. In de klas op de basisschool had ik geen vriendinnen. Ik speelde voornamelijk met meisjes uit andere klassen en mijn buurmeisjes. In mijn eigen klas speelde ik vooral met de jongens. Een van hen kwam af en toe bij mij thuis en met de anderen speelde ik vooral op school. Tussen de middag mochten we van 12.00-13.30 uur naar huis om te eten, maar ik zorgde altijd dat ik om 13.00 uur weer op school was, zodat ik met de jongens kon voetballen.

Op de middelbare school had ik voor het eerst echt vriendinnen. Een vriendin had ik van de brugklas tot Havo 5. We vertelden elkaar alles en waren eigenlijk altijd samen. De andere vriendinnen kwamen en gingen gedurende die periode. Na Havo 5 clashten wij met elkaar. Waarom? Ze vond het vriendje wat ik had leuker dan haar eigen vriendje en had aan hem gevraagd of hij niet liever samen met haar wilde zijn. Voor mij was die vijf jaar vriendschap toen in een klap klaar. Ik hou er niet van als iemand achter mijn rug om praat. Vriendschap is loyaliteit. Als iemand die loyaliteit niet (meer) toont is er geen vriendschap.

Tijdens maar ook na mijn middelbare school periode ging ik altijd veel met jongens om. Jongens doen niet moeilijk en zijn altijd eerlijk. Ik vond en vind dat nog steeds heel fijn. Na mijn middelbare school leerde ik in het dansteam waar ik toen in zat een vriendin kennen. We gingen samen uit, studeerden allebei in Groningen, woonden dichtbij elkaar en deden veel dingen samen. En dit was een vriendschap for life! Inmiddels kennen we elkaar al ruim 16 jaar en man want ben ik blij met haar!

Toen ik na mijn studententijd in Groningen naar Den Haag verhuisde, liet ik eigenlijk alles achter. En moest ik weer helemaal opnieuw beginnen. Het duurde lang voordat ik mijn sociale leven weer had opgepakt. Via de sportschool leerde ik nieuwe vrienden kennen. En ook nu was de eerste persoon die ik leerde kennen een man. Ook wij zijn inmiddels al 5 jaar bevriend en kennen elkaar door en door. En als ik kijk naar de rest? Nog een paar mannen en een hele lieve vriendin, die inmiddels ook al een tijdje in mijn leven zijn, waar ik veel mee afspreek, gezamenlijk en apart en met allemaal ben ik even blij.

Ik hou ervan om de cirkel om mij heen heel klein te houden. Ik laat niet iedereen zomaar toe, tenzij je een hele goede energie om je heen hebt en ik me gelijk veilig en vertrouwd bij je voel.

Ik ga in vriendschappen altijd op mijn gevoel af. Voelt het goed, dan voelt het goed. Voelt het niet meer goed, dan kan ik accepteren dat een vriend of vriendin er was met een reden, mij iets geleerd heeft en dat het goed is vervolgens uit elkaar te gaan. En ja, wat vind mijn man ervan als ik met mijn mannelijke vrienden afspreek? In het begin had hij hier wel een beetje moeite mee, maar naarmate hij mijn vrienden leerde kennen, vond hij dit oké. Ze komen regelmatig bij mij thuis over de vloer en mijn man kletst dan gezellig met ze. Ook ga ik deze zomer met drie van deze vrienden een roadtrip maken naar Zwitserland en Frankrijk, moet kunnen toch!

Vriendschap is voor mij vertrouwen, eerlijk zijn, alles tegen elkaar kunnen zeggen. Zodra ik het gevoel heb dat een van deze niet meer in orde is of niet meer goed voelt, dan spreek ik me uit. Door de jaren heen weet ik inmiddels dat dit een vriendschappelijke relatie sterker maakt, of dat dat punt het einde van de vriendschap is. Ik ben in ieder geval heel blij met de mensen die dicht om me heen staan.