Een van de kleuters uit de jongste kleutergroep kletst altijd de oren van mijn hoofd. Ook deze week had ik weer een leuk gesprek met deze kleine meid.
‘Juf, wat heb jij daar?’ ‘Dat zijn sleutels, hier kan ik alle deuren mee open maken.’ ‘Echt alle deuren?’ ‘Ja, alle deuren’, zeg ik. Dan wijst ze naar mijn tag, een elektronische sleutel, die ervoor zorgt dat ik deuren kan open maken. ‘Hoe werkt dit dan?’ Ik leg haar uit dat als ik deze sleutel tegen een deur aan leg, de deur dan open gaat. Een beetje verbaasd kijkt ze me aan. Dit had ze nog nooit eerder gezien. Dan kijkt ze naar de sleutelhanger aan mijn sleutelbos. ‘Hé wat is dat?’ ‘Dat is een tijger’, zeg ik. Ze lacht en zegt: ‘Een tijger, wrauwww!’ Ik grom terug naar haar. ‘Haha, juf tijger!’ roept ze hard.
Ik loop achter haar aan naar buiten, opeens staat er een ander kleuter dametje naast me. ‘Wrauwwwww! Ik ben een tijger!’ ‘Wrauwww!’, zeg ik. ‘Ik ook!’ Dan komt het andere meisje er weer bij staan: ‘Haha je bent echt juf tijger!’ En grommend als tijgers rennen ze allebei weer weg.
Maar ben ik een tijger? Misschien wel een beetje. Deze week begon ik met mijn studieopdrachten voor mijn opleiding tot schoolleider. Een van de boeken die ik moet lezen is Verdraaide Organisaties van Wouter Hart. Een tergend saai boek wat gaat over de systeemwereld die in de huidige samenleving steeds meer als systeem fungeert en niet langer om een doel te dienen. Hij zegt dan ook terecht, iedereen, maar ook veel organisaties zouden terug moeten gaan naar de bedoeling. Super interessant natuurlijk, maar dit haalt de tijger in mij wel naar boven.
Het onderwijs zit namelijk vol met deze systemen. En een daarvan is het werkverdelingsplan. Op zich is het idee erachter goed; het inzichtelijk maken van de niet-lesgebonden taakuren. Zo kan iedereen aan de hand van zijn of haar werktijdfactor bepalen of je genoeg taakuren maakt. Maar waarom moet dat zo uitgebreid? Waarom moet dat zo ingewikkeld in een Excelsheet met fout geformuleerde berekeningen? WAAROM? Ik denk dan: ‘Vul gewoon samen met je team de taken in, overleg met elkaar, kijk samen of niet iemand veel te veel of veel te weinig doet. Wordt iedereen er gelukkig van? Ja? Dan is het klaar! Niks meer aan doen.’ Maar helaas denken de makers van de de CAO hier anders over en is dit een wettelijke vereiste geworden. Heel interessant voor mij, want hoe harder iemand roept ‘JE MOET!’ Hoe harder ik schreeuw ‘NEE!’ Als ik ooit directeur van een school ben en niet meer in mijn waarnemende functie zit, gaat op dit punt drastisch het roer om!
‘Go get ‘em tiger!’
Hi Marjolein, je reactie op het werkverdelingsplan is super. Ik hoop dat je nog eens in de gelegenheid komt dit aan te pakken. En daarnaast nog meer van dit soort tijdverslindende systemen. Ik geloof dat het onderwijs zeker in de komende jaren gaat veranderen. En jij mag deel uitmaken van die verandering, hoe mooi is dat! Succes met je opleiding en extra taak voor de komende maanden.
Hi Rinske! Super lief je berichtje. Onderwijs hoort onderwijs te zijn, met zo min mogelijk administratieve rompslomp. Ik hoop inderdaad dat ik een verandering in werking kan zetten! 💪🏽