Afgelopen dinsdag had ik de eerste bijeenkomst met onze nieuwe leerlingenraad op school. De leerlingenraad denkt mee over zaken die spelen op school en dragen daarnaast ook zelf punten aan.
Om te beginnen mochten alle leerlingen zich even aan elkaar voorstellen en vertellen, waarom zij graag zitting wilden nemen in de leerlingenraad. Voor de meeste leerlingen was de motivatie: ‘Ik heb heel veel leuke ideeën en daar wil ik iets mee kunnen doen.’
Al snel kwamen de leerlingen op een punt, waarvan ze allemaal wilden dat er iets mee zou gebeuren, namelijk: Gezonde voeding op school. De leerlingen zien dat er hier door de leerkrachten voldoende aandacht aan wordt gegeven, maar toch gaat er iets mis volgens de leerlingen. ‘Juf in mijn klas heeft bijna iedereen kauwgom in gedurende de dag, dat gebeurt heel stiekem. Is kauwgom eigenlijk gezond?’ ‘Juf het valt mij op dat veel kinderen geen fruit meenemen, terwijl dat wel moet.’ ‘Juf, ik zou graag eens willen discussiëren over brood. Ik vind brood niet gezond, bijna alle kinderen eten het. Ook is het ene brood gezonder dan ander brood. En moet er persé brood mee naar school? Of mag ik ook een lekkere salade meenemen in mijn trommel?’ ‘Oh en juf, in onze klas eten kinderen vaak niet voor ze naar school gaan.’
Ik vind dat de kinderen een goed punt hebben. Het is iets wat ze opvalt. Wij als volwassenen kunnen de richtlijnen voor gezonde voeding op school bedenken, maar als er vanuit de kinderen geen draagvlak is, dan is het heel lastig om te zorgen dat alle kinderen daadwerkelijk gezond eten. Ik denk dat het heel goed is dat de de leerlingenraad dit onder de aandacht brengt.
Daarnaast vertel ik de leerlingenraad wel dat er bij ons op school nog een andere factor meespeelt, namelijk armoede. Er zijn gezinnen die zich wekelijks melden bij de voedselbank, en gezinnen die van een relatief laag inkomen toch alle monden gevoed moeten houden. Het is nou eenmaal een feit dat ongezonde voeding goedkoper is, dan gezonde voeding, waardoor ook ouders soms noodgedwongen de verkeerde keuze maken.
Ik geef de leerlingenraad de opdracht voor de volgende bijeenkomst meer informatie te halen bij de kinderen in hun eigen klas, zodat we voor de volgende bijeenkomst het probleem beter in kaart kunnen brengen en hier concreet acties voor kunnen bedenken.
Door kinderen zelf met ideeën te laten komen, creëer je niet alleen draagvlak, maar ook eigenaarschap. Hoe meer eigenaarschap de kinderen hebben, hoe meer inzet zij zullen tonen om daadwerkelijk verandering te brengen.
‘Tell me and I will forget, show me and I may remember, involve me and I learn.’ – Benjamin Franklin
* Deze afbeelding is gerelateerd aan de theorie over de participatieladder uit de Vreedzame School. De afbeelding om als poster op te hangen in je klas, download je hier.