Fouten maken mag!

In mijn groep 8 zitten behoorlijk wat kinderen die erg onzeker zijn. Ze hebben te vaak gehoord van mensen in hun leefomgeving dat zij iets niet kunnen. Hoe vaker dit gebeurt, hoe eerder het Pygmalion effect ontstaat. Dit effect gaat ervan uit dat wanneer (in dit geval) kinderen horen dat zij iets niet kunnen, zij zichzelf ervan overtuigen dat dat dus zo is. Oftewel de self fulfilling prophecy. Een voorspelling die uitkomt op basis van gedachten en vooroordelen, die vaak als reactie hebben: ‘Zie jou nou wel!’ en ‘Ik zei het toch!’ Met mijn klas werk ik al vanaf september keihard aan growth mindset. Dit gaat over fouten maken, leren van fouten en van elkaars fouten. Hoe meer fouten je maakt, hoe meer je leert. In mijn klas heb ik de learning pit geïntroduceerd oftewel, de leerkuil. Als je over de kuil heen kan springen leer je niks. Als je in de kuil belandt, moet je strategieën bedenken om eruit te komen, zodat je een ‘yes-moment’ kan ervaren. In mijn klas heeft dit als effect gehad dat steeds meer kinderen fouten durven maken en zich daar niet voor schamen. Elke dag gaan er boeken en schriften mee naar huis, om maar strategieën te oefenen om uit een heleboel kuilen te klimmen. Gisteren kwam een leerling naar mij toe met het volgende verhaal: ‘Juf ik ben thuis maar redactiesommen gaan oefenen, want ik wil me graag voorbereiden op de Cito-toetsen. Maar deze som is een probleem. Zelf kwam ik er niet uit en vervolgens mijn vader, moeder en tante ook niet!’ Omdat we stof aan het herhalen zijn met rekenen schreef ik tijdens de les de som op het bord. Na een tijdje zwoegen losten we gezamenlijk als klas de som op. Hierdoor ontstond een ‘Yes-moment’. Mijn klas ervaart steeds vaker dat fouten maken eigenlijk erg leuk is! Van proberen kun je namelijk leren. Ik vertrouw erop dat deze in september zo onzekere klas, als een zekere groep 8 in juli de school verlaat!