It’s a wrap

It’s a wrap! Het schooljaar 2020-2021 zit erop. Een schooljaar waar ik begon als waarnemend directeur op de Petrus Dondersschool in Den Haag en begon met de schoolleidersopleiding. Per een maart switchte ik van baan en werd ik directeur van de Petrusschool in Rijswijk. Ook wist ik het diploma ‘schoolleider basisbekwaam ’ te behalen. De laatste weken waren hectisch en leuk en nu is dan eindelijk de zomervakantie aangebroken. In deze blog neem ik jullie nog even mee in de laatste weken voor de zomervakantie.

Samen met de leerlingenraad sloot ik het schooljaar feestelijk af. Een aantal weken voor de afsluiting werd er al gevraagd om een feestje. ‘Juf, mogen we een feestje, omdat het schooljaar voorbij is?’ ‘Ja, een feestje met film, popcorn, patat en verstoppertje!’ En zo gezegd, zo gedaan.

De leerlingenraad settelde op de dag van het feestje in mijn kantoor en keken een film. Met gemak gingen er twee flinke zakken popcorn doorheen. Ik besloot patat en een snack voor de kinderen te bestellen. Met hun ouders was afgesproken dat zij op school mochten blijven eten. ‘Juf, ik wil vandaag iets eten wat ik nog nooit heb gegeten. Dus mag ik even kijken?’. Aandachtig wordt het menu van de lokale snackbar doorgenomen. ‘Ja, ik weet het! Ik wil een goulashkroket! Die heb ik namelijk nog nooit gehad. En ik wil joppiesaus! Dat klinkt wel grappig en ik heb geen idee wat het is!’ Ik kan hier wel om lachen. De rest van de leerlingenraad fronst hun wenkbrauwen. ‘Jij bent echt gek! Straks vind je het helemaal niet lekker!’

Als de snackbar bestelling wordt bezorgd, zitten de leerlingen heerlijk rustig te eten. ‘Juf dit is echt lekker!’ ‘En mijn goulashkroket ook!’ ‘Waar smaakt die kroket van jou eigenlijk naar?’ ‘Nou eigenlijk gewoon naar een kroket met heel veel kruiden, maar het is wel heel erg lekker!’ Als ze hebben gegeten, is het tijd voor verstoppertje in de school. Ik zie de leerlingen genieten, want wanneer is de school nou leeg en heb je de kans hier met z’n zessen verstoppertje te doen? Na het verstoppertje spelen maken we nog een selfie en gaan de kinderen naar huis. ‘Juf het was zo leuk!’ Een van de ouders komt nog even naar me toe: ‘Mijn zoontje keek hier echt al weken naar uit, dus ik ben blij dat ze het zo naar hun zin hebben gehad.’

In de laatste schoolweek zijn veel collega’s en kinderen vast begonnen met opruimen. Soms komen er dan spullen tevoorschijn waar je het liefst zo snel mogelijk vanaf wil. Dit gebeurde ook in groep zeven. Ik had bewust even de deur van mijn kantoor dicht gedaan, zodat ik nog even aan de slag kon met de laatste belangrijke dingen, tot er op mijn deur geklopt werd. Als ik zeg ‘Kom maar binnen!’, zwaait de deur open. ‘Juf heeft u even?’ ‘Ja hoor dames! Kom verder!’

‘Juf, tijdens het opruimen van onze klas vonden we dit. En wij vonden dit een passend cadeau voor u.’ ‘Oh wat leuk een mini-kerstboom! Die is voor mijn midsummer Christmas party, ik mis alleen de versiering.’ ‘Natuurlijk de versiering! De drie meiden rennen mijn kantoor uit en komen vijf minuten later weer terug. ‘Juf, kijk eens…’ ‘Tadaaaaaaaaa! Speciaal voor u hebben we deze mooie mini kerstboom nog even versierd.’ Om de kerstboom zit een roze chenilledraad gewikkeld en een roze rietje als piek. ‘Wat vind u ervan?’ ‘Prachtig’, zeg ik. ‘Juf als u het niet mooi vindt, kunt u het ook gewoon zeggen hoor, want eigenlijk krijgt u deze omdat de meester van deze oude lelijke spullen af moest.’ Samen lachen we hierom en ik geef de minikerstboom een mooi plekje in mijn kantoor.

Voor nu trek ik de deur van de school even achter me dicht. Eind augustus beginnen we weer. Voor nu is het tijd om even lekker niks te doen, uit te rusten en mijn batterij weer op te laden.

‘Recharge yourself as much as you recharge your phone’