Vandaag opende ik mijn mailbox en zag ik een mail met de titel ‘afscheid’. Ik schrok en las hem door. Het blijkt dat een lieve collega van een andere school afscheid neemt. Samen hebben wij twee jaar opgetrokken als maatjes en kennen elkaar via de stichting waar we beide voor werken. Een paar keer per jaar nemen we zitting in vergaderingen. Elke vergadering haalde ze me op in de auto en reden we samen naar de vergaderingen en weer terug. In de auto hebben we vanalles meegemaakt. Op een avond na de vergadering reden we terug naar huis en namen we op de ringweg de verkeerde afslag. We belandden op een plek die we niet kenden. Met een bak drop in mijn ene hand en mijn telefoon met navigatie in mijn andere hand, raakten we verdwaald. En kennelijk maakten we ergens een foutje. Een maand later lag er daarom een boete in de brievenbus. Tevergeefs maakten we bezwaar aan en moesten de boete betalen. Eerlijk splitten we de rekening en konden er hard om lachen, hoe had dit kunnen gebeuren met drop en navigatie?
Een andere keer toen we dropjes zaten te snoepen lanceerden de befaamde dropjes door de auto. De laatste keer toen we samen reden deden we een pyjama analyse. Gelukkig weten alleen wij twee wat dat inhoudt.
Toen ik het mailtje van mijn collega vandaag las sprongen de tranen in m’n ogen en denk ik terug aan onze leuke auto-avonturen. Ze schreef: ‘Ik ga je onwijs missen. Wat hebben wij een lol gehad in de auto. Je bent een heel mooi mens. Ga met een glimlach het nieuwe jaar in, want dat wordt jullie jaar. Geniet van je bruiloft en van de kleine dingen in het leven die het bijzonder maken.’
Lieve schat, na 19 jaar ben jij helemaal klaar voor een nieuwe uitdaging in het SBO! Geniet van je nieuwe baan, de nieuwe kids en de leuke verhalen die zij met zich meebrengen. Deze kinderen gaan heel blij zijn met een juf zoals jij!
Liefs X