Het is een fase

Het is bijzonder hoe de kinderen in mijn groep 8 steeds weer op het onderwerp ‘seks’ komen in de klas. Ja het zijn pubers en ja het is een fase. Als je denkt dat je het genoeg hebt behandeld in de klas en dat ze er al genoeg van weten, dan heb je het in mijn klas mis. Vorige week merkte ik steeds dat er onrust was in mijn klas. Er werd steeds naar een bepaalde jongen in de klas gekeken. Als ik vroeg wat er aan de hand was, antwoordde de klas standaard met ‘niks’ en werd er zachtjes gegiecheld. Wat mij afgelopen woensdag opviel is dat het kijken naar de ene jongen, was verplaatst naar kijken naar een andere jongen in de klas. Tijdens het maken van de rekentoets, hoorde ik zachtjes iemand fluisteren ‘boek, boek’, wat wederom werd afgemaakt met zacht gegiechel. Toen ik opkeek naar de jongen die zachtjes zat te fluisteren , zag ik dat hij ook met zijn vinger naar iemand wees. Toen ik keek in de richting van de vinger, zag ik een jongen uit de klas voorzichtig een boek wegstoppen in zijn kastje. Ik vroeg hem toen maar welk boek hij aan het verstoppen was. Heel voorzichtig hield hij het boek omhoog. Op de voorkant stond ‘Seks &zo’.  Nu snap ik waarom er zo geheimzinnig werd gedaan. ‘Lever het boek maar in’, zeg ik tegen hem. Even denkt de klas dat ik boos ben. Ik leg het boek op mijn bureau. De klas kijkt me aan, niet wetend wat er gaat komen. Op vrijdag ligt het boek nog steeds op mijn bureau. Wanneer de kinderen ‘s middags binnen komen na het buitenspelen, gaan ze allemaal op hun plek zitten. Ik vraag om stilte en begin schaamteloos voor te lezen. ‘Seks, wat is dat nou eigenlijk…. ‘ Ik lees voor over seks, zoenen, geslachtsorganen en baby’s maken. Na 15 minuten stop ik. De klas ligt in een deuk.  Een enkeling stelt nog een pubervraag. ‘Volgende week lees ik weer verder’, zeg ik. Tsja, als ze dan toch allemaal dat boek willen lezen, kan ik het beter voorlezen. Ergens ook wel leuk die puberhumor.