Toen we aankwamen op Aruba hadden we een lief klein mini autootje gehuurd. Een Chevrolet Spark. Een prima auto om je van A naar B mee te verplaatsen. Maar als je off-road wil gaan hier, is dat met deze auto absoluut niet mogelijk. We besloten daarom een dag onze auto in te ruilen voor een Jeep. Super cool om een dag zo’n bakbeest tot je beschikking te hebben.
Op Aruba heb je een groot Nationaal park. Dit park neemt ongeveer een derde van het eiland in beslag en heet Arikok. Dit is inmiddels mijn vierde keer op Aruba en elke keer dat we hier waren hebben we steeds het Nationaal Park bezocht en steeds weer nieuwe dingen gezien en ontdekt.
Via San Nicolas en Baby Beach reden we het National Park in. Het enige wat je ziet zijn cactussen, rotsen en zee. Eigenlijk een soort niemandsland. Omdat er nooit heel veel mensen tegelijk in het park zijn (de meeste echte toeristen hier liggen hier alleen maar op het strand te bakken of komen hun hotel niet uit; wat naar mijn mening echt zonde is) voelt het alsof je echt alleen bent en er niemand anders is.
De eerste stop in het park maakten we bij de Quadirikiri Caves. De grotten zijn prachtig. Je loopt in het donker met zaklamp naar binnen en komt vervolgens op verschillende plekken waar licht door het plafond van de grotten naar binnen komt. Bij deze grotten hoort ook nog eens een prachtig verhaal.
De dochter van een indianen stamhoofd, Wadirikiri genaamd, was een prachtige jonge vrouw. Ze werd ook wel de dochter van de Godin van de Zon genoemd. Wadirikiri was mooi, maar werd niet makkelijk verliefd op een man. Om deze reden geloofden de Indianen dat ze nooit zou gaan trouwen. Toen zij op een gegeven moment verliefd werd op een man buiten de Indianenstam, voelde haar vader dit als verraad. Hij besloot zijn dochter op te sluiten in de grotten, zodat zij haar man nooit meer zou kunnen zien.
De legende zegt dat de gaten in het plafond van de grotten er zijn, omdat Wadirikiri de dochter van de Godin van de Zon, haar ziel zo kon verenigen met de Godin en dat er daarom tot op de dag van vandaag nog altijd licht naar binnen schijnt in de grotten.
Als je verder doorloopt de grotten in en dit verhaal kent, is het ook heel vreemd om daadwerkelijk een hok met tralies in de grotten te vinden. Zou dit verhaal dan echt ooit gebeurt zijn?
Met deze vraag in mijn hoofd gingen we verder. Na een hapje gegeten te hebben, reden we door en besloten we van de paden af te gaan. We kwamen uit bij ‘Dos Playa’, twee stranden naast elkaar. Prachtig! Aan deze kant van het eiland zijn de golven hoog en is het te gevaarlijk om te zwemmen. Ik besloot toch even het strand op te lopen. En bij deze hoge golven, voel je je zo klein. Dan besef je pas hoe groot de wereld om je heen is. Hier op het strand trof ik ook een zeeschildpadden nest aan. Hier op Aruba worden deze nesten goed beschermt en komt de ‘Turtle Watch’ als de nesten uitkomen. Zo wordt er bijgehouden hoeveel schildpadden er geboren worden en voorkomen ze dat de geboorte van jonge zeeschildpadden wordt verstoort door mensen.
We vervolgen onze weg weer op het hoofdpad en rijden door de hoge heuvels en de ravijnen naast ons. We besluiten naar de ‘Cunucu Arikok’ te rijden; een tuin. Met ruim 35 graden buiten en geen zuchtje wind, besluiten we de tuin in te lopen. Gigantische cactussen, hagedissen en vogels er is vanalles daar, maar na 30 minuten lopen en nog niet terug bij onze Jeep besluiten we maar hetzelfde pad terug te lopen, om zeker te weten dat we niet verdwalen.
We rijden daarna het park uit en rijden naar de oude Natural Bridge. Hier was ooit een soort brug waar de zee onderdoor stroomde, deze was door de natuur zelf ontstaan. Helaas is deze jaren geleden ingestort, maar voor ons een plek die we altijd zullen blijven bezoeken omdat we hier de as van mijn overleden zwager hebben uitgestrooid. De hele dag was het stralend mooi weer en scheen de zon volop. Toen we uit onze Jeep stapten kwamen er donkere wolken opzetten en het begon (geloof het of niet) keihard te regenen. Heel even staan we daar in de stromende regen. Niet willen instappen, omdat het zo’n bijzondere plek is.
Wat een prachtige dag was dit. We hebben elke minuut genoten. We leveren onze Jeep weer in en nemen ons kleine minikarretje weer mee naar het hotel. Een dag om nooit te vergeten.
