Je kent het gevoel vast wel. Je hebt zes weken vakantie gehad en op de laatste vakantiedag slaap je niet. Je wordt ´s nachts om het uur wakker en dan: ‘Piep, piep, piep‘ gaat de wekker. Je zucht en je zegt tien keer tegen jezelf dat je echt nog niet wilt opstaan. Maar je moet. Hup, weer aan het werk.
Ik start aanstaande maandag weer, en het ‘opstaan-moment’, is nou niet zo zeer iets waar ik heel erg naar uitkijk. Ik heb dan ook echt een heerlijke vakantie gehad. Ik ben iemand die altijd hyper wordt van leuke dingen doen. En voor de zomervakantie begon, had ik gewoon al teveel leuke dingen gedaan. Het tekenen, de opdrachten die ik binnen kreeg, het sporten, mijn vrienden. Allemaal redenen voor mijn hyperactiviteit. Resultaat: zes uur of minder slaap per nacht. Het is overigens niet zo dat ik eronder leed. Ik was niet moe, en kreeg daardoor vooral heel veel positieve energie.
Je kunt je dus voorstellen, dat wanneer je vakantie hebt, je ook niet de noodzaak voelt om op te staan. Elke dag heerlijk uitslapen, niet op de tijd letten. Just go with te flow en je vooral niet beseffen wat voor dag het nou eigenlijk is. Daarnaast was ik 23 dagen op Aruba en dan is het ook wel erg gemakkelijk om in dat ritme te belanden.
Eenmaal thuis, besloot ik op de eerste dag dat ik weer terug was in Nederland, gelijk mijn ritme weer op te pakken. Dat ging natuurlijk gruwelijk mis. Ik wilde ‘s avonds gaan sporten, maar omdat ik last had van een jetlag, had ik ‘s middags om vier uur mijn wekker gezet, zodat ik genoeg tijd zou hebben om, om half zeven ‘s avonds in de sportschool te zijn (Dit laat een beetje zien hoe mijn vakantiedagen eruit zagen, haha). Maar dit ging mis. Ik sliep door mijn wekker en werd pas om acht uur ‘s avonds wakker. Na die eerste dag weer in Nederland, besloot ik dat het hopeloos was om in de vakantie weer te beginnen met ‘ritme’.
Afgelopen week moest ik helaas wel. Ik moest wat voorbereidingen gaan doen op school. Ik stond vroeg op, was er keurig om negen uur ‘s morgens en besloot tot een uurtje of twee door te werken. Toen ik eenmaal weer thuis was, viel ik als een blok in slaap op de bank. Man, wat was dat heftig, dat vroeg weer beginnen en dat ‘werken’. De rest van de week besloot ik daarom maar thuis te blijven en thuis af en toe verder te werken. Nog een paar dagen als vrije vogel.
Ondanks dat ik er echt weer zin in heb om te beginnen (na mijn vakantie op Aruba, een home-makeover, wat gezellige afspraken met vrienden en wat feestjes), vind ik het ook wel weer leuk om echt wat te gaan ‘doen’. Vanaf maandag verklaar ik mezelf dan ook weer vrije vogel af, en begint mijn leven als vroege vogel weer. Tijd om weer eens echt iets van mijn dag te maken en er alles uit te halen wat erin zit!
‘The bad news is: time flies. The good news is: you’re the pilot. ‘