Het was een tijd stil op mijn blog. Geen onderwijsverhalen of verhalen over leuke gebeurtenissen met kinderen. Waren die er dan niet? Jawel, die waren er zeker. Maar soms gaat alles gewoon even niet zoals jij het wil en dat was ook bij mij het geval.
Eigenlijk begon het al in de herfstvakantie. Wat een leuke vakantie had moeten worden met allemaal leuke plannen, liep uit in een week verplicht op de bank zitten. Tijdens de herfstvakantie ging ik namelijk al direct behoorlijk heftig door mijn enkel. Wie mij kent, weet dat ik hou van sporten en dansen en weet ook dat ik niet stil kan zitten. Het feit dat ik door mijn enkel ging was voor mij echt een straf. Helaas bleek het ook iets wat niet snel over zou zijn. Eenmaal bij de fysio was het advies: Dans voorlopig maar even niet en sporten is ook niet slim. Je enkel heeft rustig nodig en moet langzaamaan herstellen.
De weken kropen voorbij en bezoekjes aan de sportschool zaten er niet in. Ook op school is het als directeur soms lastig om alle eindjes aan elkaar te knopen. De constant wijzigende maatregelen rondom COVID in combinatie met het lerarentekort maken sommige vraagstukken onmogelijk. Vervangers zijn er niet in het onderwijs als er iemand ziek is en dat maakt dat je soms als directeur moet doen wat je liever niet wil doen: klassen naar huis sturen.
Ondanks de hectiek op school, is mijn enkel weer bijna hersteld, ik maak vooruitgang bij de fysio. En hoera: Ik mag ook eindelijk weer sporten. Toch merkte ik op het moment dat ik weer mocht, ik moe was en ik had een gekke kriebel in mijn keel. Je gaat nadenken: ‘Zou ik dan toch COVID hebben?’ Anderhalve week geleden deed ik een zelftest: negatief. De dag daarna was ik vrij en daarop volgde het weekend. Toch voelde ik me in het weekend niet goed en deed een nieuwe zelftest: positief. Ook de GGD testte me positief en dat was dan gelijk de volgende tegenslag. Het bleef helaas niet bij milde klachten, maar ik kreeg het hele pakket: hoofdpijn, keelpijn, hoesten, niezen, koorts, benauwdheid, reuk -en smaakverlies. Inmiddels zit ik al negen dagen binnen en zijn mijn klachten nog steeds niet helemaal weg. Gelukkig ben ik wel aan de beterende hand.
Het is balen hoe het is gelopen, maar erg is het niet. Soms laat je lichaam het aan je weten als je het even rustig aan moet doen. En soms komen de betere dingen alleen als het een periode even niet voor de wind is gegaan. Ik kan daarom ook niet wachten wat voor moois er weer op mijn pad gaat komen! Let’s go!
(Binnenkort ben ik weer terug met leuke en grappige onderwijsverhalen. No worries 😉 )
‘An arrow can only be shot, by pulling it backward. When life is dragging you back with difficulties, it means it’s going to launch you into something great. So just focus and keep aiming.’
Beterschap en neem je tijd!
Dank je wel Rinske! ❤️